اسپر

آینه و چراغ

فکر می کنید اگر ما در  دویست - سیصد - چهارصد ........ یا هزار سال قبل زندگی   

می کردیم وسایل ارتباطی که بتوانیم اطلاعات و حوادث روز را در کوتاه ترین زمان      

به شهرها وروستاها منتقل کنیم چه بود ؟ تلفن همراه . پیامک . تلفن ثابت . تلگراف

ماشین- درشگه - پیک اسب سوار - قاصد  (فرد پیاده ) کبوتر نامه رسان ؟ کدام یک ؟

همه موارد یاد شده هر کدام به سهم خود در زمان خود نقش مهمی داشته و دارند    

اما در دویست سال وقبل از آن که خبری از تلفن همراه و تلفن ثابت و پیامک و           

تلگراف نبود . درشگه - پیک اسب سوار - قاصد  (فرد پیاده ) کبوتر نامه رسان همه

اینها وسایل تبادل و انتقال اطلاعات بودند اما هرکدام به سهم خود مشکلات و خطراتی

 به همراه داشتند . مثلا درشگه ممکن بود در بین راه که شاید چند روز به طول بیانجامد

خراب و یا مورد هجوم راه  زنان  قرار گیرد . پیک اسب سوار ممکن بود علاوه بر راه  زنان

جان خود راه  هم از دست  بدهد . کبوتر نامه رسان هم ممکن بود در بین راه  مورد

حمله پرنده های  شکاری یا نا مساعد بودن هوا  باعث از بین رفتن او  و

افشای اطلاعات شود 

اما آینه و چراغ

تصویری که دراین بخش ملاحظه می فرمایید مربوط به روستای اسپر از توابع

شهرستان گچساراناستان کهگیلــویه و بویراحمد است.دراین تصـویــر نقشی را

در ارتفـاع  50 تا 60متــری سخــره مشــرف به سرچشمــه روستـا ی اسپـــر دقیقــا

روبــروی کوه دیـل می بینید مربــع شکل که مــربعی دیگــر در آن کنــده کــاری شـد ه

محـل استقــرار آینــه و چــراغ و فـردی که مسئول انتقال اطلاعات از این محل به 

گیرنده اطلاعات در کوه دیل که بطور حتم در کـوه دیـل هم جایی شبیه به همین

محل جهت انتقال اطلاعات  به منطقه دیگر مثلا در دهدشت و از دهدشت به بهبهان

واز آنجا مثلا به اهـواز کــه در آن زمان مرکز  حکومت در دوران خود بوده است تبادل

اطلاعات مهم روز درکوتاهترین زمان ممکن انجام می گرفت .   انتقال اطلاعات

در شب به وسیله چراغ و در روز به وسیله آینــه با انعکــاس نـور و بــا علامت های

مخصوص به نوع اطلاعات انجام می گرفت .